Ο Δήμος Φαιστού, δήμος της περιφέρειας Κρήτης, αποτελεί συνένωση των τριών πρώην Καποδιστριακών δήμων Ζαρού, Τυμπακίου και Μοιρών, διαθέτει πλούσιο πολιτισμικό απόθεμα, σπουδαία ιστορία, σημαντική αγροτική παραγωγή και σπουδαία μνημεία. Η έδρα του δήμου Φαιστού βρίσκεται στις Μοίρες, ενώ ιστορική έδρα του έχει οριστεί το Τυμπάκι. Βρίσκεται και ανήκει διοικητικά στην Περιφέρεια Κρήτης.
Τοποθετείται, στην Νότια Κεντρική Κρήτη, Νότιο Δυτικά στον Νομό Ηρακλείου. Με επίκεντρο το ανάκτορο της Φαιστού που δεσπόζει στην περιοχή, ο δήμος εκτείνεται σε 412.74 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ αριθμεί 24.360 κατοίκους.
Η ευρύτερη περιοχή του Δήμου Φαιστού φιλοξενεί, ιδιαίτερης αξίας φυσικούς τόπους άγριας πανίδας και χλωρίδας και παράλληλα παρουσιάζει εξαιρετικού ενδιαφέροντος ανθρωπογενή και πολιτιστικά στοιχεία με διαχρονικότητα που καλύπτει ίχνη εγκαταστάσεων από την Υστερομινωϊκή περίοδο έως και σήμερα. Οι φυσικές και πολιτιστικές αυτές καταλληλότητες αποτελούν τη βάση για μια ισόρροπη και αειφόρο ανάπτυξη του τόπου σε συνδυασμό με την εκμετάλλευση των παραδοσιακών παραγωγικών δραστηριοτήτων της περιοχής.
Κύρια ασχολία των κατοίκων του δήμου Φαιστού είναι η γεωργία, η κτηνοτροφία και ο τουρισμός. Τα προϊόντα του δήμου εξάγονται σε διάφορες χώρες του κόσμου ενώ πολλά από αυτά έχουν λάβει κορυφαίες Διεθνείς διακρίσεις για την ποιότητα και το κύρος τους.
Οι περιοχές με έντονο ανάγλυφο στα βόρεια και κυρίως στα νότια του Δήμου αξιοποιούνται από τη κτηνοτροφία και την ελαιοκαλλιέργεια στην εκτατική της μορφή, ενώ μικρές εκτάσεις καταλαμβάνουν καλλιέργειες σιτηρών και ψυχανθών για κτηνοτροφική χρήση. Το κεντρικό τμήμα του Δήμου αποτελείται από πεδινές εκτάσεις και χαμηλούς λόφους, εδώ η γη καλλιεργείται εντατικά με πιο συνήθη καλλιέργεια αυτή της ελιάς, του αμπελιού και των υπαίθριων και θερμοκηπιακών κηπευτικών. Έντονη είναι και εδώ η παρουσία τόσο της ενσταβλισμένης όσο και της ποιμενικής αιγοπροβατοτροφίας με τα ποίμνια να εκτρέφονται στην γεωργική γη σε καλλιεργούμενα λιβάδια ή με τα υποπροϊόντα της γεωργικής παραγωγής.
Τις τελευταίες δεκαετίες είναι έντονη η οικιστική ανάπτυξη και η εγκατάσταση βιοτεχνικών ή και μικρών βιομηχανικών μονάδων κυρίως. Παράλληλα η σταδιακή εκμετάλλευση των ευκαιριών για τουριστική ανάπτυξη, κυρίως στα παράλια και στις ορεινές περιοχές όπου έχει διατηρηθεί το παραδοσιακό στοιχείο, αναδεικνύουν νέες μορφές οικονομικής δραστήριας οι οποίες διεκδικούν μέρος της αγροτικής γης.
Σε επίπεδο τουρισμού, ο δήμος Φαιστού αποτελεί την «εναλλακτική πύλη» με παραλίες σπάνιας ομορφιάς, όπως τα Μάταλα, ο Κομός, το Καλαμάκι και ο Κόκκινος Πύργος. Οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα φτάνοντας στο δήμο Φαιστού ν’ ανακαλύψουν πλείστες ομορφιές συνδυάζοντας επισκέψεις σε μνημεία πολιτισμού, παραλίες, αλλά και γνωρίζοντας ορεινούς όγκους, καθώς και τη λίμνη του Ζαρού, που περιβάλλεται από τους πρόποδες του Ψηλορείτη.
Οι παραλίες της περιοχής διαθέτουν στην πλειοψηφία τους Γαλάζιες σημαίες, ενώ ο Ζαρός εντάσσεται στην πρωτοβουλία «Τα ομορφότερα χωριά της Ελλάδας». Η λίμνη του Ζαρού παράλληλα εντάσσεται στο πρόγραμμα Natura.
Εκτός από το ανάκτορο της Φαιστού, στο δήμο εντάσσονται ο αρχαιολογικός χώρος της Αγίας Τριάδας, το Καμαραϊκό Σπηλαίο, ο Κομός (ο λιμένας της Φαιστού) και μέρος του λεγόμενου ως Μινωικός Λαβύρινθος (μινωικό λατομείο). Παγκόσμια γνωστό είναι επίσης και το Ρωμαϊκό Νεκροταφείο στην περιοχή των Ματάλων, το οποίο έχει γίνει ευρύτερα γνωστό ως «οι σπηλιές».
Τα τελευταία χρόνια, ο δήμος Φαιστού έχει προσεγγίσει τις δυνατότητες μεγάλων, σύγχρονων πόλεων, με τα Μητροπολιτικά κέντρα Μοιρών και Τυμπακίου να συμβάλουν στην κατεύθυνση αυτή. Ταυτόχρονα ωστόσο διατηρεί αναλλοίωτα χαρακτηριστικά και ομορφιές του κρητικού νότου, που τον καθιστούν ιδιαίτερα ανταγωνιστικό.
Οι Μοίρες βρίσκονται προς τη νότιο Κρήτη, στην πεδιάδα της Μεσσαράς, βόρεια του Γεροποτάμου[3] σε υψόμετρο 87 μέτρα[4]. Η απόστασή τους από το Ηράκλειο είναι περίπου 38 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά και έχουν πληθυσμό 6.379 κατοίκων, σύμφωνα με την απογραφή του 2011[5]. Αποτελούν έδρα της Μητροπόλεως Γορτύνης καί Αρκαδίας. Στον οικισμό βρίσκονται μεταξύ άλλων 3 νηπιαγωγεία, 2 Δημοτικά Σχολεία (έδρα του 4ου Γραφείου Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης), 1 Γυμνάσιο, 2 Λύκεια (εκ των οποίων ένα ΕΠΑΛ), τράπεζες, ΚΕΠ, ταχυδρομείο, Κέντρο Υγείας, ειρηνοδικείο, αστυνομικό τμήμα και ραδιοφωνικός σταθμός. Οι κάτοικοι ασχολούνται με το εμπόριο, τις επιχειρήσεις αλλά περισσότερο με τη γεωργία. Στην κωμόπολη βρίσκονται οι εκκλησίες του Αγίου Γεωργίου, του Αγίου Ραφαήλ, του Αγίου Νεκταρίου, της Αγίας Παρασκευής και του Αγίου Κωνσταντίνου[6] ενώ οι ναοί του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Μύρωνα στα Καππαριανά.
Οι Μοίρες δεν αναφέρονται στις ενετικές απογραφές ούτε στην τουρκική του 1834. Για πρώτη φορά ο οικισμός αναφέρεται το 1881 με 83 Χριστιανούς και 62 Τούρκους κατοίκους[7]. Αναφέρονται επίσημα το 1925 με το ΦΕΚ 27Α – 31/01/1925 να ορίζονται έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας ενώ το 2010 με το ΦΕΚ 87Α – 07/06/2010 αποσπάσθηκαν από το δήμο Μοιρών και ορίστηκαν έδρα του δήμου Φαιστού.[8]Το 2001 τα Καππαριανά ενσωματώθηκαν στις Μοίρες[9] και αποτελούν πλέον συνοικισμό τους, ο οποίος βρίσκεται στην ανατολική πλευρά. Είχε 77 κατοίκους το 1971 και 503 το 1991[11]. Οι Μοίρες παρουσιάζουν ήπιους χειμώνες και πολύ θερμά καλοκαίρια. Σύμφωνα με το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών το χειμώνα οι μέγιστες θερμοκρασίες παραμένουν πάνω από 16 βαθμούς ενώ το καλοκαίρι είναι κοντά στους 35 βαθμούς.
Χρονολογία | Ονοματεπώνυμο |
1975-1978 | Μιχαήλ Κουρμούλης |
1979-1982 | Μιχαήλ Μπριλάκης |
1983-1990 | Ιωάννης Ρομπογιαννάκης (1940-2018) |
1991-1998 | Γεώργιος Βολικός (1943-2022[1]) |
1999-2002 | Γεώργιος Αρμουτάκης |
2003-2006 | Παναγιώτης Σφακιανάκης |
2007-2010 | Γεώργιος Αρμουτάκης |
2011-2014 | Μαρία Πετρακογιώργη- Ανυφαντάκη |
2015-2019 | Γεώργιος Αρμουτάκης |
2019-2023 | Γρηγόρης Νικολιδάκης |
2024- | Γρηγόρης Νικολιδάκης |
Μέσω της επίσημης διαδικτυακής πύλης του Δήμου Φαιστού μπορείτε να είστε ενημερωμένοι για όλα όσα συμβαίνουν.
Πάροδος 25ης Μαρτίου 1, Μοίρες, 70400, Ηράκλειο
Δευ – Παρ: 8:00 – 14:00